Στην αρχή της διάλεξης, μας είπε, «καθημερινά και μάλιστα περισσότερες από μία φορές την ημέρα συλλογίζομαι την αυτοκτονία και τα μέσα – πάντοτε προμελετημένα και ποτέ αυθόρμητα – και τους τρόπους – από τους πιο ανώδυνους μέχρι τους πιο επώδυνους – αποπεράτωσης του έργου της αυτοκτονίας και σκέφτομαι», συνέχισε, «πως τόσα χρόνια λόγω αυτής της άσκησης που έχει γίνει, ναι, καθημερινή και σταθερή πνευματική συνθήκη, διατηρούμαι, ήτοι η καθημερινή άσκηση συλλογισμού της αυτοκτονίας έχει αποτελέσει το μέσο διατήρησής μου».
Σάββατο 20 Μαρτίου 2010
ΣΥΝΘΗΚΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ας οψεται το λευκο μακο μου....ειδαλως το μαχαιρι θα ειχε ηδη γραψει το ονομα μου στην δεξια μου χειρα!!!
Σίγουρα, ένα θαυμαστικό χαραγμένο οριζόντια, θα έκανε τη δουλειά του. Από εδώ και πέρα γκαρνταρόμπα φιλική προς τους αυτόχειρες.
Δημοσίευση σχολίου