ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Η Έβελιν βλέπει Friends, μιλάει ακατάπαυστα και ενίοτε δίχως συνοχή, της αρέσουν οι Kelly Family αλλά δεν το παραδέχεται, μεγάλωσε με πατρικά απωθημένα και αγκιστρωμένη στις ξενόφερτες ιδέες της μητέρας της, αναζητά ένα σύντροφο ζωής αλλά παρά τις φιλότιμες προσπάθειες διατήρησης της όποιας σχέσης, μένει μόνη και είναι ικανή να κλάψει οποιαδήποτε στιγμή σε οποιονδήποτε χώρο με οποιονδήποτε άνθρωπο και για οποιονδήποτε λόγο αλλά πάντοτε με συγκεκριμένες αφορμές. Αναμφισβήτητα, έχει κάτι το νομαδικό μέσα της· ανέκαθεν είχε τάσεις φυγής αλλά η περιπέτεια με το Inter Rail της άφησε μία πικρή γεύση αφενός επειδή δεν είχε κανένα να τη συντροφεύει στο ταξίδι αφετέρου επειδή κι η ίδια βρήκε αβάσταχτη την παρέα με τον εαυτό της και κατέληξε μένεα πνέουσα στον ξενώνα του αδερφού της κάπου στη βόρεια Ευρώπη να μιλάει ακατάπαυστα για τις ελεεινές συνθήκες των youth hostels και να κλαίει. Έφυγε ένα χειμώνα και έκτοτε έχουμε χάσει κάθε επαφή.

ΚΑΤΑΘΕΣΗ

Ούτε φέτος της ευχηθήκαμε χρόνια πολλά στη γιορτή της· τέτοια μέρα πριν από ένα χρόνο έχασε τον άντρα της. Συναντηθήκαμε στην τράπεζα τυχαία σήμερα το πρωί και μας είπε ότι για το χρόνο, πήγαν στο χωριό. Παρόλο που φαινόταν αδυνατισμένη και ήταν μελανείμων, μας χαμογέλασε με μειλιχιότητα.

ΥΦΑΡΠΑΓΗ

Δικαιολογημένα θα μπορούσαμε να πούμε, μπουχτισμένοι και πέρα για πέρα αναγουλιασμένοι από τη θριαμβική μουσική που χέζει ο καλλιτέχνης της υφαρπαγής, Andrew Lloyd Webber, όταν από μακριά παίζει ένα κομμάτι του Andrew Lloyd Webber, «μυρίζει Andrew Lloyd Webber» αντί του «ακούγεται σαν Andrew Lloyd Webber».