Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ένα βράδυ με πλησίασε ο γιος μου για να μου μιλήσει.

«Μπαμπά, θέλω αν σου μιλήσω», μου είπε χαρακτηριστικά.

Επειδή είχα καιρό να τον ακούσω – ή να μου μιλήσει, δεν είμαι σίγουρος – παραξενεύτηκα, οπότε επανέλαβε την επιθυμία του να μου μιλήσει.

Χαρακτηριστικά, λέξη προς λέξη, είπε: «Μπαμπά, θέλω να σου μιλήσω», πάνω στο οποίο δε μίλησα λόγω αμηχανίας αλλά έκανα νεύμα να συνεχίσει, πάνω στο οποίο ο γιος μου συνέχισε: «Προχθές, στην Κόρινθο, είδα μια κοπέλα σε μια καφετέρια και μου άρεσε αλλά καθόταν με κάποιον άλλο. Την κοίταζα. Με κοίταξε κι εκείνη δυο-τρεις φορές με νόημα. Σηκώθηκε και ρίχνοντάς μου ένα ηδυπαθές βλέμμα, πήγε στην τουαλέτα, όπου την ακολούθησα. Στην τουαλέτα, τη ρώτησα πως τη λένε κι εκείνη απάντησε Άννα. Τη ρώτησα εάν ήθελε να βγαίναμε πιο μετά μαζί, αφού προχθές ήμουν εξόδου και θα ήθελα να αλλάξω, να κάνω ένα ντους και να βάλω πολιτικά. Μου είπε, βέβαια, αρκεί να μην έπαιρνε τίποτα είδηση ο δικός της και ότι την άναβαν οι φαντάροι. Αυτή η τελευταία πρόκληση ήταν αρκετή για να με ωθήσει να τη φιλήσω, πράγμα που αρνήθηκε. Τότε, την έπιασα από τα μαλλιά και χτύπησα το πρόσωπό της πολλές φορές πάνω στη γυαλιστερή πορσελάνη της λεκάνης ώσπου η Άννα σταμάτησε να αναπνέει. Το πρόσωπό της είχε γίνει αγνώριστο. Το αίμα της, όταν προσπάθησα (αλλά δεν τα κατάφερα λόγω παραμόρφωσης) να βρω τα χείλια της με τα δικά μου, ήταν αλμυρό σα δάκρυ.»

Έπειτα από τρία λεπτά απόγνωσης, ένιωσα ένα θαυμασμό για την ψυχραιμία του αφηγητή.

Ο γιος μου συνέχισε, λέγοντας πως αισθάνθηκε την τελευταία ανάσα της Άννας καθώς κρατούσε σφιχτά το πλέον πολτοποιημένο κεφάλι της στα χέρια του. Χαρακτηριστικά, είπε, λέξη προς λέξη: «Αισθάνθηκα την τελευταία ανάσα της Άννας καθώς κρατούσα σφιχτά το πλέον πολτοποιημένο κεφάλι της στα χέρια μου» και τούτη η δήλωση ήταν η τελευταία που έκανε για το συμβάν. Πήγε στο δωμάτιό του και με άφησε στο δικό μου και δε μιλήσαμε γι αυτό το ζήτημα έκτοτε.

Τώρα, ένα δεκαήμερο έπειτα από εκείνο το βράδυ που ο γιος μου μού μίλησε, αισθάνομαι ένα είδος περηφάνιας για το γιο μου που αντιμετώπισε το φόβο που έτρεφε προς τον πατέρα του και αποφάσισε να μιλήσει σ’ εμένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: