Glissando

Αισθητική, κανόνες, δοκίμια, θεωρίες, κριτικές, κυνικά σχόλια, μειδιάματα, αποφθέγματα καλλιτεχνών, εκθέσεις, εγκαίνια, μεταφυσική, Blavatsky, τζαζ, βραβεία, φεστιβάλ, σημειολογία, Nietzsche, Πλάτωνα, Bach, ζωγράφους, γλύπτες και λοιπούς καλλιτέχνες (να φαν’ κι οι κότες από δαύτους!), δυσαρμονίες, Ξενάκη, glissandi, αριστερούς, δεξιούς, μαλάκες, επαΐοντες, ψευδολόγους, καθηγητές, αγιογράφους, κι άλλους μαλάκες, κι άλλους καλλιτέχνες, οδοιπόρους στην πάχνη, τιμητικές πλάκες, λογύδρια, Wagner, lexotanil, ημερίδες, εφημερίδες, Αντί, Art Forum, βιβλιοθήκες, φωτοτυπικά, μουσική, πολλή μουσική, φτηνό κόκκινο κρασί σε εγκαίνια ομαδικών εκθέσεων ανερχόμενων καλλιτεχνών, Armani, φεμινισμό, ουτιδανά τσιράκια, ακαδημαϊκούς ουραγούς, Adorno, κάμερες, δημοσιογράφους, μαθήματα, εξεταστικές, Piero della Francesca, χοντρές και απαίδευτες ιστορικούς τέχνης, μεταπτυχιακά, χυτήρια, βροχή, έρωτες μιας νύχτας, πειραματισμούς, μαύρο, άσπρο, κόκκινο, λάδια van Gogh, πράσινο σαπούνι, νέφτι – καταντά, ναι, σχιζοφρενικό αν καλοσκεφτεί κανείς τις υπέρογκες ποσότητες σκουπιδιών που έπρεπε να καταναλώσουμε για να κάνουμε τέχνη. (Δυσκοίλιοι καλλιτέχνες όλοι μας, βρήκαμε τα σκουπίδια ταυτόχρονα σαγηνευτικά και ιδιαίτερα δύσπεπτα με απόρροια μια ελιτίστικη καούρα στο στομάχι, ένα ακαδημαϊκό κόψιμο στην κοιλιά και ένα καλλιτεχνικό και πάνω απ’ όλα εκλεπτυσμένο χέσιμο à la Hieronymus Bosch.)

ΑΔΙΕΞΟΔΟΣ

Μία σημειολογική παράλειψη

Έχουμε ακούσει πως μπορεί κανείς να συμπεράνει πολλά για το χαρακτήρα ενός ανθρώπου από τον τρόπο που οδηγεί. Μία εποχή, συναναστρεφόμασταν μία κοπέλα η οποία χρειαζόταν ένα αυτοκίνητο κάθε εβδομάδα διότι κάθε φορά, τα αυτοκίνητά της, τα οδηγούσε με υπερβολική ταχύτητα σε αδιέξοδες οδούς (και παρόδους) με προορισμό διάφορους τοίχους (παρά το γεγονός της πλήρους επίγνωσης των σημάτων με την ένδειξη αδιέξοδος) με αποτέλεσμα ανεπανόρθωτες ζημιές στα αυτοκίνητα (– εκείνη έμενε ανέπαφη, αν και δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τους όποιους συνοδηγούς). Η συναναστροφή μας με την εν λόγω οδηγό κράτησε, grosso modo, μία εβδομάδα.

ΑΠΟΛΟΓΙΑ

Παρά τις κινδυνολογίες του οικογενειακού μας σύμβουλου και ψυχίατρου, για αυτοκτονία του ασθενούς του και οικογενειακού μας φίλου ο οποίος προ οκταετίας δολοφόνησε εν ψυχρώ τη μητέρα του και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, ο οικογενειακός μας φίλος (και μητροκτόνος) δεν αυτοκτόνησε αν και ο ίδιος δήλωνε και σε εμάς και στον οικογενειακό μας σύμβουλο και ψυχίατρό του, πως είχε πεθυμήσει την ελευθερία του και θα προτιμούσε να ήταν νεκρός παρά φυλακισμένος, ήτοι ανελεύθερος, πράγμα που στάθηκε ως βάση για τις προαναφερθείσες κινδυνολογίες. Έπειτα από την αποφυλάκιση του οικογενειακού μας μητροκτόνου (και φίλου) με συγκεκριμένους όρους, η οποία επιτεύχθηκε με τη βοήθεια της κινδυνολογίας περί αυτοκτονίας λόγω ανελευθερίας και συγκεκριμένα ακριβώς τρεις μέρες έπειτα από την αποφυλάκιση του οικογενειακού μας φίλου (και μητροκτόνου) με συγκεκριμένους όρους, ο οικογενειακός μας μητροκτόνος (και φίλος) αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει για πρώτη φορά και επιτυχώς, «λόγω», όπως έγραφε στο σημείωμα που έφερε τον τίτλο Μία απολογία, «αφόρητης μοναξιάς».

ΔΙΔΑΧΗ

Στη σχολή, μας έμαθαν (μεταξύ άλλων) για το ρομαντισμό, για τον ιμπρεσιονισμό, για τον εξπρεσιονισμό, για τον κυβισμό, για τον ντανταϊσμό, για το σουρεαλισμό, για τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, για το μινιμαλισμό, ναι, μέχρι και για το μεταμοντερνισμό μας έμαθαν!
Κανείς όμως δεν μπήκε στον κόπο να μας μιλήσει για το χωρισμό. Ίσως ο εν λόγω «-ισμός» να ανήκει στις γνώσεις πεζοδρομίου, όπως λέγονται.

ΕΠΙΔΕΙΞΗ

Για χάρη του βασιλιά της Ταϋλάνδης για τα ογδοηκοστά γενέθλιά του, τετρακόσιοι αλεξιπτωτιστές έκαναν εντυπωσιακή επίδειξη ελεύθερης πτώσης – η οποία ήταν και η τελευταία τους.

ΠΕΡΙΟΔΟΣ

«Είχα σοβαρά γυναικολογικά προβλήματα όσο δούλευα ως αεροσυνοδός», μας εκμυστηρεύτηκε τις προάλλες η φίλη μας η οποία μέχρι πρότινος δούλευε ως αεροσυνοδός σε ξακουστή αεροπορική εταιρία. «Θυμάμαι», συνέχισε με συνωμοτικό ύφος (και ένα ίχνος γκλαμουριάς – λόγω, ίσως, της υπογραφής του Μάκη Τσέλιου στη φόρμα εργασίας), «κάποια περίοδο που είχα καθυστέρηση τριών μηνών», πάνω στο οποίο όταν τη ρωτήσαμε πως έλυσε το πρόβλημά της (δηλαδή της καθυστέρησης), μας έδωσε την ακόλουθη απάντηση: «Με έκτρωση, φυσικά».
Μακάρι να λύνονταν έτσι άκοπα και (το κατά δύναμιν) αναίμακτα κι οι καθυστερήσεις των πτήσεων.

ΣΤΙΞΗ

Μία συντακτική παράλειψη

Έπειτα από το μήνυμα της Πυθίας από το κινητό της τηλέφωνο «ΣΗΜΕΡΑ Ο ΓΥΜΝΑΣΤΗΣ ΜΑΣ ΠΕΘΑΝΕ», φορέσαμε πένθιμα ρούχα και την επισκεφτήκαμε.
Έδειχνε, πραγματικά, πολύ κουρασμένη.

ΑΣΥΛΙΑ

Μάθαμε πως τις προάλλες, παλιός γνωστός μας αποκεφάλισε τη σύζυγό του. Όταν το ρωτήσαμε το λόγο που το έκανε, απάντησε: «Επειδή ήταν πουτάνα». Κρίναμε την εξήγηση του γνωστού μας ειλικρινή και – για να λέμε την αλήθεια – δεν έχουμε κανένα λόγο να την αμφισβητήσουμε.
Αναρωτιόμαστε, ωστόσο, εάν η πουτανιά του θύματος οφείλεται στην τιμαλφή γαλαζοαίματη καταγωγή του ή στη μητρική νουθέτηση (σε συνδυασμό με την πατρική στέρηση) ή απλούστατα στο θεοειδές θηλυκό του γένος. – Όπως και να ’χει, προσφέραμε στο γνωστό μας, άσυλο στον ξενώνα του σπιτιού μας για αρκετό καιρό.

ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ

Πάντοτε χρησιμοποιούσαμε το κτίριο της ΒΕΜ στην Αλίμου ως προσωπικό μας ορόσημο της γειτονιάς μας και ως όργανο προσανατολισμού (συνήθεις ήταν οι φράσεις «στη ΒΕΜ δεξιά» ή «λίγο πιο πάνω από τη ΒΕΜ» ή ακόμα και «απέναντι από τη ΒΕΜ»). Τώρα που το κτίριο της ΒΕΜ κατεδαφίστηκε και το οικόπεδο έχει μείνει κενό, όχι μόνο έχουμε πρόβλημα να προσανατολιστούμε στη γειτονιά μας αλλά το βρίσκουμε ιδιαίτερα δύσκολο να προσεγγίσουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς, όπως λέγεται, καθώς μάλιστα συνειδητοποιήσαμε περπατώντας μπροστά από το πάλαι ποτέ κτίριο της ΒΕΜ, ήτοι μπροστά από το πλέον κενό οικόπεδο, πως έχουμε από καιρό χαθεί μεταξύ μας και ήδη από καιρό, χάσει τους εαυτούς μας.

ΣΥΝΤΑΓΗ

Περιχαρής, ήρθε να μας ανακοινώσει το χαρμόσυνο γεγονός της εγκυμοσύνης της. Σκεφτήκαμε πως, πράγματι, φαινόταν να είχε βρει τα ιδανικά που πάντοτε επιθυμούσε: ευτυχία, ψυχική γαλήνη, πνευματική διαύγεια, ενδότερη ισορροπία, εξάμηνη άδεια· αυτό που της έλειπε μονάχα τώρα, ήταν να βρει τον μπαμπά του βρέφους.

ΕΠΙΛΟΓΗ

Παλιός καθηγητής μας σε σημείωμα πριν την αυτοκτονία του, μεταξύ άλλων, έγραφε: «Είμαι πολύ έξυπνος για τούτο τον κόσμο». Αφού έγραψε το σημείωμά του, αυτοκτόνησε.
Το μαλάκα.