ΑΜΒΛΥΩΠΙΑ

Προ ολίγων μηνών αποπειραθήκαμε να αποτρέψουμε φίλο μας, πάσχοντα από αμβλυωπία, να συναναστραφεί γνωστή μας με την επιχειρηματολογία πως η γνωστή μας είναι ρηχή, ανόητη, μπερδεμένη (λόγω, ίσως, πατρικών απωθημένων ή απλούστατα, νοθογένειας), ποταπή, ψευδολόγος, ασυνεπής, αναξιόπιστη, οπισθόβουλη, αφιλόξενη, άχρηστη ως οικοδέσποινα (και γενικότερα, ως άνθρωπος – αν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως τέτοιος), ψιθυρίστρια, κοντόθωρη, ανώριμη, ψυχοσυναισθηματικά διαταραγμένη (ευφημισμός!), ανηλεής, αναποφάσιστη, ματαιόδοξη, ανοικτίρμων, κυκλοθυμική, ανισόρροπη, ευθυνόφοβη, αμβλύνους, άτεχνη, ακαλλιέργητη, επιδερμική – και αναμφίβολα επιπόλαιη – στις σχέσεις της, δειλή, ευτελής, πέρα για πέρα εφήμερη – γενικά, διέπεται από όλα τα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου (και διαχρονικού!) νεοφεμινιστικού θηλυκού· τώρα, σκεφτόμαστε, ίσως δε θα έπρεπε να είχαμε προβεί στην προαναφερθείσα απόπειρα, διότι οι δυο τους, όντως, ναι, ταιριάζουν απόλυτα.
(Μας έλειψαν και οι δυο, αυτή είναι η αλήθεια.)