Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

ΨΙΜΥΘΙΩΣΗ

Παρά το πρησμένο, μελανιασμένο της μάτι με τα δάκρυα πασαλειμμένα με μάσκαρα που μετέτρεπαν το άλλοτε τέλειο σε αναλογίες πρόσωπο σε έναν ξεπεσμένο και ατιμασμένο σαλτιμπάγκο, το ξεραμένο αίμα από τη μύτη της, τα τρία σπασμένα πλευρά του ούτως ή άλλως μημουάπτου αδύνατου κορμιού της, το σχισμένο κάτω χείλος που είναι πλέον ανίκανο να αγγίξει την οποιαδήποτε ερωτογενή ζώνη, την ατελή πλέον οδοντοστοιχία, τον κομμένο αντίχειρα, το κούτσαμα του δεξιού ποδιού που μπορεί να μην την εγκαταλείψει ποτέ, τη δυσωδία από τον ξένο ιδρώτα και το δικό της αίμα σε συνδυασμό με την πλέον αγνώριστη κολόνια που λίγες μόλις ώρες πριν αποτελούσε ένα αόρατο σαγηνευτικό περιτύλιγμα, το τρεμάμενο κεφάλι, τους παγωμένους γυμνούς καλοσχηματισμένους ώμους, τους μώλωπες σε διάφορα σημεία του κορμιού της που δεν μπορούσε να εντοπίσει ακριβώς λόγω του έντονου πόνου και της ζάλης, τις τούφες από τα μαλλιά της, βίαια ξεριζωμένες και κολλημένες τώρα στη λέρα του σκισμένου φορέματός της που κάποιος έδωσε μία μικρή περιουσία για να της το αγοράσει, να της το φορέσει και να τη γδύσει, για μία χάρη που ξαφνικά και προς έκπληξη πολλών, δεν επιθυμούσε να επιστρέψει, μία αμοιβή που αισθανόταν πλέον πολύ περήφανη για να δεχθεί, ένα όχι που δεν ξέρει καλά-καλά να προφέρει στα ελληνικά, μία ναυτία για τις νύχτες που λοιδορούσε τον εαυτό της με σφιχτά μάτια και κραυγές απόγνωσης και πλασματικής τιμαλφούς ηδονής, για την απόφαση να αποδράσει από το κάλπικο όνειρο της προσαρμογής και τελικά της ανόδου, για το όνειδος από το ανυπόφορο βλέμμα στον καθρέφτη που διέκρινε την απελπισία μέσα από το φτιασίδωμα, κατάφερε να μειδιάσει στην ειρωνεία της ταμπέλας έξω από το ιατρείο στα επείγοντα περιστατικά: Απαγορεύεται η είσοδος σε συνοδούς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: