17455: ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΗ

Η Νατάσα μιλούσε πάντοτε για το πλάνο φυγής της, ήδη από το Θουκιδίδειο που ήμασταν συμμαθητές, έπειτα στα φοιτητικά χρόνια όταν συναντιόμασταν κάθε πρωί στο 108 για κέντρο, έπειτα στο χώρο εργασίας σε μία ασφαλιστική στη Γλυφάδα, πλάνο φυγής έλεγε συνεχώς, το πλάνο φυγής, της είχε γίνει έμμονη ιδέα, το υπέρτατο πλάνο, εκείνο της φυγής έλεγε, πλάνο φυγής και άμεση υλοποίηση του πλάνου φυγής έλεγε, πλάνο φυγής και άμεση φυγή έλεγε, ο τόπος μου με εκμηδενίζει, το σπίτι μου με πνίγει, έχω αχρηστευθεί έλεγε και αργότερα έγραφε, ο τόπος μου με αφανίζει αργά και σταθερά έγραφε, πλάνο φυγής, πράξη πρώτη: απομάκρυνση από τον Άλιμο έγραφε, πλάνο φυγής, πράξη δεύτερη: απομάκρυνση από την Ελλάδα έγραφε, πλάνο φυγής, πράξη τρίτη: απομάκρυνση από την ανθρωπότητα έγραφε στο σημείωμα αυτοκτονίας της, το υπέρτατο πλάνο εκείνο της φυγής, φυγή ως η έσχατη δραπέτευση έγραφε και κατέληγε, η υπέρτατη φυγή εκείνη του αφανισμού.