Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

«ΡΙΖΕΣ! ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΡΙΖΕΣ!»

Η φίλη μας η Ανίτα, άκουγε Sepultura, κάπνιζε Winston και ενίοτε χασίς. Ήταν μέτρια μαθήτρια, τσακωνόταν με τους γονείς της (όποτε και αν τους έβλεπε) αλλά ήταν πιστή στη φιλία μαζί μας. Προχθές μάθαμε πως τη χτύπησε ένα φορτηγό καθώς διέσχιζε τη λεωφόρο Ποσειδώνος έξω από την Όστρια, όχι από τα φανάρια όπως θα ήταν πρέπον αλλά πιο κάτω από τα φανάρια, όπως δηλαδή άρμοζε στην προσωπικότητα της φίλης μας, της Ανίτας, με αποτέλεσμα το κορμί της να πολτοποιηθεί και τα μυαλά της να σκορπιστούν σε αρκετά χιλιόμετρα της λεωφόρου Ποσειδώνος, πιο κάτω και πιο πάνω από τα φανάρια, έξω από την Όστρια. Ο οδηγός του φορτηγού έφυγε (μαζί με το φορτηγό του) χωρίς να σταματήσει· κανείς δεν ξέρει ποιος ήταν. Η Ανίτα, όπως είναι φυσικό, δεν άκουσε ποτέ ξανά Sepultura.

Δεν υπάρχουν σχόλια: