Άκουγε τόσο πολύ Rachmaninoff και επειδή την αγαπούσα, αγάπησα και το Rachmaninoff. Έπειτα από καιρό, συνειδητοποίησα πως την είχα μισήσει επειδή ανέκαθεν σιχαινόμουν το Rachmaninoff (ενώ κόντευα να σιχαθώ τον εαυτό μου που είχε αγαπήσει το Rachmaninoff). Το ίδιο, σκέφτομαι, συνέβη και σε εκείνη λόγω της αγάπης μου – και της απέχθειας που έτρεφε – για το Satie. Τελικά, τα συναισθήματα μεταξύ μας ήταν πάντοτε συντονισμένα και αμοιβαία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου