Σε κανονιοφόρο του στόλου μας, μέσα σε ένα από τα κανόνια που έφερε, κατά τη διάρκεια εκτέλεσης πυρών, κόλλησε ένα βλήμα.
Όταν ο δημόσιος υπάλληλος (επικελευστής της εν λόγω κανονιοφόρου και ειδικότητας εσχαρέα) Τ. Κυριακίδης, ευελπιστώντας σε κάποια επιδοκιμασία από κάποιον ανώτερο (με υπέρτατο όνειρο-φαντασίωση να διαβαστεί η ηθική αμοιβή, όπως συνηθίζεται να λέγεται, από το Αρχηγείο Στόλου προς το όνομά του κατά τη διάρκεια πρωινής επιθεώρησης, όπως συνηθίζεται να γίνεται), αποπειράθηκε να βγάλει το βλήμα από το κανόνι χρησιμοποιώντας τα χέρια του και μία κουτάλα από το μαγειρείο του πληρώματος.
Επειδή ο Τ. Κυριακίδης είχε καλή άρθρωση (παρά την ειδικότητά του) – ίσως μάλιστα να ήταν και ο μόνος που ήξερε ανάγνωση και γραφή (αλλά όχι τόσο καλή ορθογραφία) από την κανονιοφόρο (– μέχρι και ο καπετάνιος, με βαθμό πλοιάρχου, κάπου κωλυόταν, ιδιαίτερα στις μεγάλες περιόδους με πολλές παραπομπές και ολόκληρες φράσεις εντός παρενθέσεων) – ήταν εκείνος που στις πρωινές επιθεωρήσεις της εν λόγω κανονιοφόρου διάβαζε τις ηθικές αμοιβές από το Αρχηγείο Στόλου (– εξ ου και το όνειρο-φαντασίωση που είχε: εάν βρισκόταν κάποιος που θα γνώριζε ανάγνωση, να διάβαζε την ηθική αμοιβή του Τ. Κυριακίδη – επειδή δε συνηθίζεται να διαβάζει κάποιος την ηθική αμοιβή που προορίζεται για τον εαυτό του –, έπειτα όλοι να το συνέχαιραν, να χτυπούσαν την πλάτη του, να τον καλούσε ο καπετάνιος για ιδιαίτερη επιδοκιμασία κλπ.).
Έπειτα από την παραπάνω απόπειρα του δημόσιου υπαλλήλου Τ. Κυριακίδη (και αφού κατάφερε να πιάσει στα χέρια του το βλήμα που είχε φρακάρει στο κανόνι, με τη βοήθεια πάντα της κουτάλας από το μαγειρείο πληρώματος), ο δημόσιος υπάλληλος Τ. Κυριακίδης (με ειδικότητα εσχαρέα), δεν κράτησε ποτέ ξανά στα χέρια του ούτε ηθική αμοιβή, ούτε βλήμα, ούτε κουτάλα – κι εάν και γνώριζε ανάγνωση, δεν μπόρεσε (λόγω απώλειας ματιών, συνεπώς όρασης), να ξαναδιαβάσει (– κι ας μη μιλήσουμε για τη μέθοδο Braille).
Όταν ο δημόσιος υπάλληλος (επικελευστής της εν λόγω κανονιοφόρου και ειδικότητας εσχαρέα) Τ. Κυριακίδης, ευελπιστώντας σε κάποια επιδοκιμασία από κάποιον ανώτερο (με υπέρτατο όνειρο-φαντασίωση να διαβαστεί η ηθική αμοιβή, όπως συνηθίζεται να λέγεται, από το Αρχηγείο Στόλου προς το όνομά του κατά τη διάρκεια πρωινής επιθεώρησης, όπως συνηθίζεται να γίνεται), αποπειράθηκε να βγάλει το βλήμα από το κανόνι χρησιμοποιώντας τα χέρια του και μία κουτάλα από το μαγειρείο του πληρώματος.
Επειδή ο Τ. Κυριακίδης είχε καλή άρθρωση (παρά την ειδικότητά του) – ίσως μάλιστα να ήταν και ο μόνος που ήξερε ανάγνωση και γραφή (αλλά όχι τόσο καλή ορθογραφία) από την κανονιοφόρο (– μέχρι και ο καπετάνιος, με βαθμό πλοιάρχου, κάπου κωλυόταν, ιδιαίτερα στις μεγάλες περιόδους με πολλές παραπομπές και ολόκληρες φράσεις εντός παρενθέσεων) – ήταν εκείνος που στις πρωινές επιθεωρήσεις της εν λόγω κανονιοφόρου διάβαζε τις ηθικές αμοιβές από το Αρχηγείο Στόλου (– εξ ου και το όνειρο-φαντασίωση που είχε: εάν βρισκόταν κάποιος που θα γνώριζε ανάγνωση, να διάβαζε την ηθική αμοιβή του Τ. Κυριακίδη – επειδή δε συνηθίζεται να διαβάζει κάποιος την ηθική αμοιβή που προορίζεται για τον εαυτό του –, έπειτα όλοι να το συνέχαιραν, να χτυπούσαν την πλάτη του, να τον καλούσε ο καπετάνιος για ιδιαίτερη επιδοκιμασία κλπ.).
Έπειτα από την παραπάνω απόπειρα του δημόσιου υπαλλήλου Τ. Κυριακίδη (και αφού κατάφερε να πιάσει στα χέρια του το βλήμα που είχε φρακάρει στο κανόνι, με τη βοήθεια πάντα της κουτάλας από το μαγειρείο πληρώματος), ο δημόσιος υπάλληλος Τ. Κυριακίδης (με ειδικότητα εσχαρέα), δεν κράτησε ποτέ ξανά στα χέρια του ούτε ηθική αμοιβή, ούτε βλήμα, ούτε κουτάλα – κι εάν και γνώριζε ανάγνωση, δεν μπόρεσε (λόγω απώλειας ματιών, συνεπώς όρασης), να ξαναδιαβάσει (– κι ας μη μιλήσουμε για τη μέθοδο Braille).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου