Νεαρέ... στάσου στο ύψος των περιστάσεων, τουλάχιστον εκεί που σε έχω τοποθετήσει, τη ευγενική αδεία σου φυσικά! Μια απογοήτευση δεν θα την αντέξει η ασθενική μου φύση!
Αν μη τι άλλο... Έχεις αναλάβει υποχρεώσεις στη γήινη, συμβιβασμένη ζωή σου! Ω τάλας... Ο συμβιβασμός σου μπορεί να αφαιρεί κάτι από την συμπαντική, ουτοπιστική σου υπόσταση αλλά προσθέτει πολλά στην υδρόφιλη, hydrogel εκδοχή σου! Νοσταλγώ τις μέρες που φιλοσοφούσαμε άνευ ευετελείας! Και ακόμα νιώθω υπόλογος για την αναπάντητη επιστολή σου. Την εκτίμησα αλλά δεν ένιωθα ισότιμος να απαντήσω, με καθήλωσε. Εν καιρώ τω δέοντι... Πριν αλέκτωρ τρις φωνήσαι, απαρνησάσθω εαυτόν...
Και τέλος... Σε μια στιγμή μετέωρη στο χρόνο και στο χώρο, όπου ευδοκιμούν σκέψεις ακριβές χαρισμένες σε μοναδικούς κοινωνούς... νιώθω λίγο ξεχασμένος... χωρίς καν το υπεσχημένο αντικουνουπικό!!!
Κυνηγάμε την τέχνη για να επιβεβαιωθούμε, όπως η γάτα την ουρά της. Αέναα! Δώσε κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ν΄αρχινήσει... Μα η τέχνη δεν είναι ουρά μιας γάτας, έστω και Αγκύρας ή ιπταμένης συνοδού. Κι έτσι... μια νυχτιά, όπου σε έχει ξεγελάσει ήδη οικτρά μια ποικιλόχρωμη σάλπα, εσένα, μεγάλε ψαρά, γητευτή ψαριών τε και ψυχών... χα... χα χα χα... (τέχνη και η παραγραφοποίηση), ξαναγυρνάς στα γόνιμα χωράφια, όπου κάποτε έδρεψες κάποιους ζωογόνους, νεανικούς χυμούς σε μονοπάτια πνευματικής ευωχίας. Το δρεπάνι στομωμένο, καρποί και οποί ακόμα ανέγγιχτοι, δεν πειράζει.
"Ich bin der Welt abhanden gekommen(...) Ich leb' allein in meinem Himmel, In meinem Lieben, in meinem Lied!"
(Friedrich Rückert) / "Please allow me to introduce myself,
I'm a man of wealth and taste(...)
Pleased to meet you, hope you guessed my name, but what's puzzling you is the nature of my game" (Jagger, Richards) / "Don't damn me
when I speak a piece of my mind 'cause silence isn't golden when I'm holding it inside 'cause I've been where I have been
and I've seen what I have seen, I put the pen to the paper 'cause it's all a part of me" (Rose) / "Look down on me you will see a fool,
look up at me and you will see your lord,
look straight at me you will see yourself..." (Charles Manson)
4 σχόλια:
Νεαρέ...
στάσου στο ύψος των περιστάσεων, τουλάχιστον εκεί που σε έχω τοποθετήσει, τη ευγενική αδεία σου φυσικά!
Μια απογοήτευση δεν θα την αντέξει η ασθενική μου φύση!
Αν μη τι άλλο...
Έχεις αναλάβει υποχρεώσεις στη γήινη, συμβιβασμένη ζωή σου!
Ω τάλας...
Ο συμβιβασμός σου μπορεί να αφαιρεί κάτι από την συμπαντική, ουτοπιστική σου υπόσταση αλλά προσθέτει πολλά στην υδρόφιλη, hydrogel εκδοχή σου!
Νοσταλγώ τις μέρες που φιλοσοφούσαμε άνευ ευετελείας!
Και ακόμα νιώθω υπόλογος για την αναπάντητη επιστολή σου.
Την εκτίμησα αλλά δεν ένιωθα ισότιμος να απαντήσω, με καθήλωσε.
Εν καιρώ τω δέοντι...
Πριν αλέκτωρ τρις φωνήσαι,
απαρνησάσθω εαυτόν...
Και τέλος...
Σε μια στιγμή μετέωρη στο χρόνο και στο χώρο, όπου ευδοκιμούν σκέψεις ακριβές χαρισμένες σε μοναδικούς κοινωνούς...
νιώθω λίγο ξεχασμένος...
χωρίς καν το υπεσχημένο αντικουνουπικό!!!
Κυνηγάμε την τέχνη για να επιβεβαιωθούμε, όπως η γάτα την ουρά της. Αέναα!
Δώσε κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ν΄αρχινήσει...
Μα η τέχνη δεν είναι ουρά μιας γάτας, έστω και Αγκύρας ή ιπταμένης συνοδού.
Κι έτσι...
μια νυχτιά, όπου σε έχει ξεγελάσει ήδη οικτρά μια ποικιλόχρωμη σάλπα,
εσένα, μεγάλε ψαρά, γητευτή ψαριών τε και ψυχών...
χα...
χα χα χα...
(τέχνη και η παραγραφοποίηση),
ξαναγυρνάς στα γόνιμα χωράφια, όπου κάποτε έδρεψες κάποιους ζωογόνους, νεανικούς χυμούς σε μονοπάτια πνευματικής ευωχίας.
Το δρεπάνι στομωμένο, καρποί και οποί ακόμα ανέγγιχτοι, δεν πειράζει.
Δημοσίευση σχολίου