ΛΑΘΡΑΝΑΓΝΩΣΗ

Tony Cragg, Connoisseur, 2000

Καθόταν, το κνώδαλο, σε μια γωνιά της γκαλερί που έσφυζε από επισκέπτες λόγω των εγκαινίων και έγραφε ενδελεχώς στο μικροσκοπικό σημειωματάριό του με δερμάτινη επένδυση, ρίχνοντας καχύποπτες ματιές στον κόσμο γύρω του. Όταν, τελικά, καταφέραμε να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά στις αράδες που έγραφε, παρατηρήσαμε πως έγραφε εσκεμμένα με δυσανάγνωστους χαρακτήρες, για να αποφεύγει τη λαθρανάγνωση, ο δολοφόνος της τέχνης.
Το αποφατικό της υπόθεσης είναι ότι έγραψε θετική κριτική για την έκθεσή μας.

ΜΥΣΑΡΟΤΗΤΑ

Σε έναν τοίχο της καφετέριας κρέμεται μία άσχημη απομίμηση από Waterhouse και κάθομαι πάντα γυρισμένος στην αντίθετη μεριά πρώτον γιατί σιχαίνομαι τις απομιμήσεις (ιδιαίτερα τις άσχημες απομιμήσεις), δεύτερον απεχθάνομαι το Waterhouse (πόσο μάλλον μία απομίμηση του Waterhouse ή ακόμα περισσότερο μία άσχημη απομίμηση του Waterhouse) και τρίτον μ’ αρέσει αυτό που βλέπω από την άλλη μεριά, το οποίο βαριέμαι να το περιγράψω – ίσως να είναι το ίδιο τόσο βαρετό όσο μία περιγραφή του (ή έστω μία απόπειρα περιγραφής του), γι αυτό και αρκούμαι να περιγράφω αυτό που δε βλέπω, ήτοι αυτό που απεχθάνομαι, δηλαδή τον πίνακα που απεικονίζει μια γυμνή κοπέλα με χλωμή επιδερμίδα και λάγνο ύφος που μοιάζει με Waterhouse, για τον οποίο, όπως προανέφερα, τρέφω μυσαρότητα.
Επισκέπτομαι την εν λόγω καφετέρια κάθε μέρα εκτός Δευτέρας τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑ

Έπειτα από το τεστ πατρότητας που επέβαλε ο γείτονάς μας στον αμφιβόλου πιστότητας γιο του, η ανάλυση αίματος έδειξε πως ο γιος του γείτονά μας έπασχε από μία σπάνια ασθένεια του αίματος, η οποία ήταν μία μορφή καρκίνου του αίματος. Οι εκτιμήσεις των γιατρών έδιναν δύο με τρεις μήνες ζωής. Όταν, έπειτα από δύο μήνες «ποιοτικής ζωής», όπως την ονόμασαν οι επαΐοντες, ο ασθενής απεβίωσε, ο γείτονάς μας ήταν στην ευχάριστη θέση να λέει πως δεν είχε χάσει ένα γιο.

ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑ

Μας μιλούν για όλη τούτη την εκστρατεία κατά της κατανάλωσης του τόνου λόγω μαζικής δολοφονίας των δελφινιών από ασυνείδητους αλιείς, μα κανείς δεν έχει μιλήσει για τους καημένους τους τόνους.

ΔΙΑΚΟΡΕΥΣΗ

Μεσαιωνικό γλυπτό Sheela na Gig από την εκκλησία Μαρίας και Δαυίδ στο Kilpeck (1140 μ.Χ.)

«Επιτέλους», μας ανακοίνωσε η φίλη μας τις προάλλες, στην παραλιακή καφετέρια όπου ήρθε και μας βρήκε, αφήνοντας με επιδεικτικό τρόπο την Guess? τσάντα της στο τραπέζι με τους φραπέδες, «βρήκα αυτό που αναζητά κάθε γυναίκα» και κάθισε δίπλα μας αφήνοντας τη Red Delicious της DKNY να πλανηθεί στην παρέα μας. Αναγνωρίζοντας την απορία που ήταν διάχυτη στο τραπέζι, εξήγησε: «Κάποιον που μπορεί να πεισθεί ότι είναι ο δεύτερός μου!», πάνω στο οποίο χαχάνισε κι έσκασε μια τσιχλόφουσκα, κομμάτια της οποίας κόλλησαν στα χείλη της καλύπτοντας εν μέρει το Maybelline.
Πώς; – Όχι, αγάπη μου, αυτό δεν το έγραψα για εσένα.

ΥΠΕΡΩΡΙΑ

Αγοράσανε καινούριο ρολόι τοίχου στην εταιρεία που δουλεύουμε· ντιζαϊνάτο, στιβαρό, με ημιδιάφανο γυάλινο δίσκο με μισό φόντο έντονο κόκκινο, με ασημένια στήριξη με χοντρές μεταλλικές βίδες, οι μισοί αριθμοί λατινικοί, οι άλλοι μισοί κανονικοί, με τελείες, με παύλες, με minimal λεπτοδείκτη και μια καρδούλα στην άκρη του ωροδείκτη – σχεδιαστικά άρτιο, ακριβό κομμάτι σίγουρα.
Η ώρα το ίδιο αργά κυλάει.
Κι ο τοίχος, ο ίδιος έμεινε.

Phatic

Λόγω της έντονης μουσικής στο Güzel, μου μιλούσε δυνατά και κοντά στο αυτί μου για να την ακούω. Εφόσον όμως δεν άκουγα τίποτα, χαμογελούσα ή μειδιούσα ή την κοιτούσα σα να γνώριζα – με νόημα, όπως λέγεται – ή σχημάτιζα διάφορες γκριμάτσες προσποιούμενος πως είχα ακούσει ακριβώς αυτό που είχε πει και ευχόμενος το κάθε χαμόγελο, το κάθε μειδίαμα, το κάθε βλέμμα και η κάθε γκριμάτσα να ταιριάζει στο καθετί ειπωμένο από εκείνη – μάλιστα, όταν η μουσική έπαυσε για ελάχιστα δευτερόλεπτα, ανησύχησα μήπως έπρεπε να ακούσω αυτά που έλεγε και, πολύ περισσότερο, μήπως αναγκαζόμουν να απαντήσω κανονικά, ήτοι προφορικά και με σωστά δομημένες προτάσεις, σε όλα αυτά που άκουγα καθαρά (διότι μέχρι την παύση της μουσικής, απαντούσα μονολεκτικά και χαμηλόφωνα για να μην καταλάβει πως οι αποκρίσεις μου ήταν εντελώς άσχετες με το όποιο σχόλιο ή την όποια ερώτηση).
Κατά τη σύντομη παύση της μουσικής, συνειδητοποίησα πως όχι μόνο κι εκείνη βρισκόταν στην ίδια θέση με εμένα (δηλαδή μιλούσε ασαφώς και αόριστα), δίχως να έχει ακούσει κάποια απόκρισή μου – πάνω στην οποία απαντούσε συνειδητά και εν γνώσει της, κάτι άσχετο –, αλλά επιπλέον, ούτε εκείνη ήθελε να ακούσω τι έλεγε, διότι όταν έπαψε η μουσική, σταμάτησε να μιλά απότομα και όταν άρχισε ξανά η μουσική, πρόσθεσε μονολεκτικά κάτι (που δεν άκουσα) σε εκείνο που είχε πει πριν ακριβώς από την παύση της μουσικής (που δεν είχα ακούσει).
Ίσως, κατέληξα, μιλούσε μονάχα για να πει κάτι.

44

44 μαχαιριές έφερε η μητέρα του μητροκτόνου, αφού ο 33χρονος μητροκτόνος (πριν γίνει μητροκτόνος) στραγγάλισε τη μητέρα του και (αφού έγινε μητροκτόνος), την κατακρεούργησε το βράδυ του Σαββάτου κατά τη μία. Η μητέρα του γιου του θύματος του μητροκτόνου λογομαχούσε με το γιο της για την ερωτική σχέση που είχε ο γιος του θύματος του μητροκτόνου με μία νοερή νεαρή κοπέλα.
Ο γιος του θύματος του μητροκτόνου (έως ότου έγινε μητροκτόνος), συζούσε με τη μητέρα του.
Ο μητροκτόνος, λέγεται πως είχε ψυχολογικά προβλήματα και ο φόνος έγινε δίχως προηγούμενη αιτία.